ಮುಸ್ಸಂಜೆ

ನಾ ಒಂಟಿ 

ನೀನಿಲ್ಲದ ಆ ಮುಸ್ಸಂಜೆ 

ನಿನ್ನ ವಿನಹ 

ಪಯಣ ಸಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ 

ಬರಬಾರದೆ ನನ್ನೊಡನೆ 

ನಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ 

ಕಾಯುತ್ತಿರುವೆ ನಿನಗಾಗಿ 

ಈ ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ 

ಪ್ರೀತಿಯ ಹನಿ

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹನಿ 

ನನ್ನ ಕೈ ಸೇರುವ 

ಮುನ್ನವೇ 

ಅದು ಸಿಡಿದು 

ಭೂಮಿಯ 

ಪಾಲಾಗಿತ್ತು.....!

ವರ

ನನ್ನ ಬಾಳಲಿ ನೀ-ಬಂದೆ

ವರವೆಂದು ನಾ- ಭಾವಿಸಿದೆ

ಅದು ಅಕ್ಷರಶ ಸುಳ್ಳಾಗಿತ್ತು 

ನೀ- ನೀಡಿದ ನೋವು 

ಮನಸ ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗೆ

ಬೇರು ಬಿಟ್ಟು ಕಾಡುತ್ತಿದೆ..!

ನಗರ

ನಗರ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಲು ಬಯಸಿದ್ದೆ 

ನನ್ನದೇ ದಾರಿ ಹಿಡಿದು ನಡೆದಿದ್ದೆ ದಾರಿಯ ಅಂಚು 

ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಆ ಕಡೆ ಸಮುದ್ರ ದಾರಿಯೇ ಕಾಣದಾಗಿದೆ 

ಮತ್ತೆ ಹಿಂದೆ ಬರಲು ಮನಸ್ಸಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ 

ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದೆ ಮತ್ತದೇ ನಗರ 

ನನ್ನನು ಕೈ ಬಿಸಿ ಕರೆದಂತಾಯಿತು.........

ಕಹಿ ಸತ್ಯ

ನನ್ನಿಷ್ಟಗಳಿಗಾಗಿ

ನೀನು ಸುಳ್ಳಾದರೂ ಹೇಳಿ 

ನನ್ನ ಮನಸಂತೋಷಗೊಳಿಸು.

ಆದರೆ, ಕಹಿ ಸತ್ಯ ಹೇಳಿ 

ನನ್ನೀ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನೋಯಿಸಬೇಡ 

ಅದು ಈಗಾಗಲೇ ತುಂಬಾ ನೊಂದು

ನೋವಿನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ನರೆಳುತ್ತಿದೆ..!